Meike pakt iets uit de kast en kijkt er heel schuldig bij. Ik zie dat ze een schaar heeft gepakt. ‘Wat is er? Je mag best een schaar pakken hoor,’ zeg ik. Ze loopt geheimzinnig naar haar knuffelaap. ‘Zo, die ga ik even bijknippen,’ zegt ze met een grote grijns. Nu snap ik het. ‘Nee Meike, je mag niet in je knuffel knippen,’ zeg ik. ‘Nou, dan knip ik mijn eigen haar wel!’ is haar weerwoord. ‘Nee!’ roep ik wanneer ze de schaar richting haar hoofd beweegt. ‘Ik knip je haar wel,’ zeg ik in een poging haar wat tegemoet te komen. Dat mag.

En dan wil Janne natuurlijk ook. Janne heeft alleen iets minder geduld. Wanneer ik bij haar een klein stukje geknipt heb, heeft ze geen zin meer. Na een wilde strijd denk ik dat het nu ongeveer recht is. En anders beroep ik me op mijn artistieke vrijheid. Het is precies geworden zoals ik het had bedoeld.